Έχω απηυδήσει. Κυριολεκτικά.
Καταλαβαίνω τα κανάλια με τους πομπώδεις τίτλους, την μουσική υπόκρουση και τους ευφημισμούς. Αλλά εμείς οι υπόλοιποι δηλαδή πως το δεχόμαστε και το αναπαράγουμε με τον ίδιο τρόπο, υποβιβάζοντας τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Γιατί μιλάω; Μα για τον τρόπο που παρουσίασαν τα κανάλια τον θάνατο των τριών ανθρώπων στο ελικόπτερο.
(Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, δεν μιλάω για αυτούς τους τρεις. Δεν τους ήξερα τους ανθρώπους και θεωρώ ότι η ζωή, εν γένει, είναι ιερή). Όμως...
A priori αν σκοτωθεί ένστολος είναι ήρωας. Μας πείθουν γι' αυτό τα κανάλια, δηλαδή τα αφεντικά των καναλιών. Καθημερινά άνθρωποι που χάνουν τη ζωή τους σε "καθημερινές εργασίες" δεν είναι καν άξιοι λόγου. Ίσως είναι και στη χλεύη μερικές φορές των celebrities του νεοφιλελευθερισμού.
Θα θυμίσω την περίπτωση του Δημήτρη Χρίστουλα που τερμάτισε τη ζωή του στην πλατεία Συντάγματος ως μια μέγιστη πολιτική πράξη. Θυμάμαι τότε Πασόκους και Νεοδημοκράτες να ειρωνεύονται και τα κανάλια να ακολουθούν σε μια προσπάθεια να υπονομευθεί το κύρος και η προσωπικότητα του ανθρώπου και, κατά συνέπεια, η πράξη του, αντί να αφυπνίσει για το που πηγαίνουμε και τι πρέπει να κάνουμε. Μια ηρωική και ΠΛΗΡΩΣ συνειδητή πράξη, όχι ατύχημα, αλλά ανάξια λόγου και αναγνώρισης.
Θυμάμαι τους νεκρούς φοιτητές και τη μικρή κοπελίτσα στη βόρεια Ελλάδα να πεθαίνουν από τις αναθυμιάσεις της φτώχειας και της εξαθλίωσης που το πουλημένο κράτος με τους προδότες πολιτικούς επέβαλλαν αλλά θυμάμαι και τον Τζήμερο, αυτόν τον σάλιαγκα, να κατηγορεί τους φοιτητές για το θάνατό τους. Καμιά δίωξη και κανένας εισαγγελέας δεν επενέβει τότε για προσβολή νεκρού... Δεν είναι ίδια η αξία της ζωής.
Ακόμη και οι θάνατοι εφέδρων, που υπηρετούν χωρίς όφελος οικονομικό και σε σώματα με υψηλές πιθανότητες θνησιμότητας, δεν έχουν την ίδια μεταχείριση.
Τέλος, υπάρχει μια ομερτά μεταξύ κράτους και καναλιών από την αρχή της κρίσης ώστε να μην προβάλλονται καθόλου όλες εκείνες οι αυτοκτονίες που γίνονται λόγω της κρίσης και που μπορεί να φτάνουν και τις 10.000 ζωές.
Αυτό είναι μια τακτική του κράτους μέσω των καναλιών ώστε να διατηρούν την εντύπωση ότι η ζωή αυτών που υπηρετούν το κράτος (ακόμη και όταν στέκονται απέναντι στους ¨καθημερινούς ανθρώπους για να τους τσακίσουν) είναι ανώτερη από των υπολοίπων. Έτσι νομιμοποιείται και εμπεδώνεται η εξουσία του ίδιου του κράτους προς τους υπόλοιπους. Η αποθέωση της στολής είναι αυτό που συντελείται και όχι του ανθρώπου που τη φορούσε, ο οποίος πέθανε σε δυστύχημα, ατύχημα και δεν ξέρω τι άνθρωπος ήταν.
Κι όμως στην άποψη κάποιου, που δεν ήταν και υβριστική επί προσωπικού αλλά για τον γενικότερο ρόλο των ένστολων, κινήθηκε όλη η κρατική μηχανή για να τον πιάσει αλλά όλοι εκείνοι (όπως το Μακελειό και το olagossip.gr/) που τον βρίζουν χυδαία συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους. Πάλι δύο σταθμά.
Εμείς, οι καθημερινοί άνθρωποι, οι ανώνυμοι, που δεν υπηρετούμε την ασφάλεια της εξουσίας μας αξίζει ένας ανώνυμος θάνατος. Αν μπορούμε να εμπεδώσουμε αυτό τότε εμπεδώνουμε ότι και η ζωή που μας αξίζει είναι ανώνυμη και υποταγμένη σε αυτόν που υπηρετεί η στολή, και δεν είμαστε εμείς.
Όσο αφορά τους συγκεκριμένους θανάτους, συλλυπητήρια στις οικογένειες των ανθρώπων που θα βιώσουν την ατυχή και οριστική απώλεια των αγαπημένων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου