Υπάρχει, λέμε τώρα, μια Κατερίνα Παναγοπούλου που λυπήθηκε για το γκλομπ του μπάτσου ή λιμπίστηκε το γκλομπ του μπάτσου, και από την βολεμένη καρέκλα της και με ιδεολογία τσόλι έγραψε (τη μαλακία της)
Δέκα γυναίκες, καθαρίστριες βιοπαλαίστριες, έχουν την αξιοπρέπεια να σταθούν απέναντι σε όλο τον κρατικό μηχανισμό όταν όλη η κοινωνία λουφάζει όσο εξαθλιώνεται από αδίστακτους οσφυοκάμπτες, ιδεολόγους του νεοφιλελεύθερου καρκίνου.
Και υπάρχουν άνθρωπες που οι αγώνες χαλάνε την αισθητική τους και την ησυχία τους. Που δεν μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους βρε αδερφέ, όπως ο μπουμπουκοπαπάρας στο Grande Bretagne (μεγάλη Βρετάνια).
"Μα να σταθεί απέναντι στον ευγενικό μπάτσο, που ποιος ξέρει πόσα κεφάλια έχει σπάσει, ένα tres banal δουλικό; Να κρατά ο μπάτσος-κράτος κουβά και σφουγγαρίστρα και η καθαρίστρια λαός το γκλομπ; Τι θα γίνει το Κολωνάκι; Που πάει αυτός ο κόσμος Κατερίνα Παναγοπούλου;"
ΥΓ Κάποια μυαλά δεν καθαρίζουν με τίποτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου